maandag 5 december 2011

Zwangerschapskilo's

 Voor iemand die nooit op goede voet heeft gestaan met de weegschaal is zwanger zijn heel dubbel.
Aan de ene kant is het fantastisch om te zien dat je zwaarder wordt en er  dus echt wat gebeurd in je buik, aan de andere kant wordt je niet vrolijk van de getallen die de weegschaal aangeeft.
(Is-ie niet stuk? Nee Daan, je bent echt zo zwaar…)
Zeker in de eerste maanden vond ik het vreselijk.
Was ik net wat afgevallen, zat ik binnen no-time weer op m’n oude gewicht.
Dit keer niet van teveel snoepen natuurlijk, maar bijna niemand wist dat ik zwanger was en het is nooit leuk als mensen denken dat je weer wat dikker bent geworden.
Later weet men dat je niet ‘alleen’ bent en begint je buik ook wat mooier en ronder te groeien.
Ik woog me nog wel iedere week, maar kon er niet meer mee zitten. Mijn buik zei genoeg!
Behalve dan die ene keer toen ik drie weken voor de bevalling bij de kapper zat en dat mens niet eens had gezien dat ik zwanger was! Maar dat ligt echt aan die kapsters daar, een maand daarvoor had haar collega het ook al niet gezien.
En waarom dit belangrijk is? Bij mijn kapper zit je altijd in een massagestoel tijdens het haren wassen en dit kan blijkbaar weeën opwekkend werken. De massage-stand had dus niet aan gemogen…

  Maar goed, zo’n twaalf tot achttien kilo aankomen tijdens je zwangerschap is dus heel normaal.
Je baby groeit natuurlijk en je vruchtwater en placenta moet je ook niet vergeten.
Ook maakt je lichaam een reserve-vetlaag aan.
Waarom in godsnaam???
Ik heb al overgewicht en dus reserve-vetjes genoeg!
Oh, oh, oh, wat zit het menselijk lichaam ‘slim’ in elkaar. Had-ie die zwembanden niet opgemerkt?!
Ondanks dat zat ik met zwembanden en reserve-lagenl op het eind op ruim veertien kilo.
Keurig dus.
Jaja, los van die Croky- en Milkabuien heb ik ter compensatie ook erg veel fruit gegeten.
Kan geen druiven en appels meer zien!
Volgens de boekjes  is er na de bevalling al vijf tot zes kilo weg dankzij je baby, placenta en vruchtwater.
Kijk, daar hou ik van! Dat zou al lekker opschieten. Een paar weken opletten met eten en dan vliegt de rest er ook zo af!
Toch?

  Nee dus.
Dankzij mijn keizersnede loopt tot op de dag van vandaag mijn hoogbejaarde buurvrouw nog sneller met haar rollator, en we zijn inmiddels alweer een maand verder.
Weinig tot geen beweging dus, en dat het Sinterklaastijd is helpt ook niet echt met al dat lekkers in de winkels.
Zo liep ik van de week in de supermarkt en hoorde plotseling iemand mijn naam fluisteren.
‘Pssst, Daniëlle. Ja hier, derde plank van onder. Blauwe zak met rode letters. Ik weet dat je me wilt!’
Ik keek om me heen. Was ik gek geworden van al die slapeloze nachten?
Ik hoorde het weer, ‘Hallo, derde plank van onder, andere kant, niemand kijkt, toe maar, pak me…’
En daar lag-ie, een grote zak met chocolade pepernoten. Mijn nieuwe beste vriend.
Ik pakte hem op, we keken elkaar aan. Hij woog wel vierhonderd gram, wat een kanjer!
Ik legte hem in mijn mandje, wij zouden samen heel gelukkig worden…

  Nee, Pascal geloofde me ook al niet toen ik dit thuis vertelde.
Wat hij wel geloofde is dat ik die ‘kanjer’ in twee dagen tijd helemaal alleen heb leeggegeten.
Shame, shame, shame.
Maar goed, ik heb de afgelopen weken dus niets lichamelijks gedaan en me helemaal klem gegeten aan pepernoten en gevuld speculaas.
Terwijl ik dit schrijf liggen vijf chocoladeletters me aan te staren.
Maar ik kan de verleiding weerstaan. Ik wil echt zo snel mogelijk van die extra kilo’s af.
Ik bedoel, ik moet over zeven weken weer in mijn werkkleding passen en ik had er al niet zoveel speling in.
De boodschappen voor deze week zijn al deels gedaan, maar de rest van de week zal ik toch maar even aanvullen met het lijstje van Sonja B.
Ook al heb ik sinds ik dat mens heb horen praten toch moeite om dat boekje nog normaal te lezen.
Bij elke zin die ik lees hoor ik die irritante, nasale stem in mijn achterhoofd.
‘1 koekje, niet het hele pakje.’
‘Van een appel is nooit iemand dik geworden.’
Maar uit ervaring weet ik dat haar richtlijnen wel helpen, dus ik doe het toch maar.

 10 kilo eraf, I CAN DO !!!

 P.s.
Gratis af te halen;
-          Een zak strooigoed a 300 gram
-          5 chocoladeletters in verschillende uitvoeringen
-          Een banketletter (nieuw in doos)




1 opmerking:

  1. Argg het is dan ook niet de makkelijkste tijd om je gewicht te behouden, laat staan kwijtraken! Je moet natuurlijk ook weer helemaal je 'oude''nieuwe'eetgewoontes afleren, daar moet je langzaam aan wennen;) Geniet nog maar lekker van de pepernoten en banketletters, want straks kan 't niet meer! En ik doe met je mee(zowel nu als straks) 10 kilo Daan, Yes we can!:)Maar wel pas in Januari.. (en dan stiekem toch een beetje opletten dat het er niet ineens 15 of 20 moeten zijn)xxxx

    BeantwoordenVerwijderen